Franz Josef Glacier

Dinsdag 25 februari

We zijn in Glacier Country dus moeten we een glacier gaan bekijken of er in ieder geval zo dicht mogelijk in de buurt komen. Zonder begeleiding mag niemand de gletsjers op, het is alleen mogelijk om op de gletsjers te komen met een helikopter of middels een vier uur durende door gidsen begeleide wandeling. Omdat de gletsjer met de dag veranderd door breuken, scheuren en ijslawines worden deze dag en nacht in de gaten gehouden. Vooral aan het einde van de gletsjer veranderd het landschap dagelijks en er komen jaarlijks enkele toeristen om die zich niet aan de strenge regels houden. Omdat we de heli te duur vinden en bovendien al een Cessna vlucht over de gletsjers gemaakt hebben, kiezen we voor een wandeling en gaan de Franz Josef Glacier Walk doen, een wandeling van anderhalf uur heen en terug. 

Franz Josef Glacier Walk

Het startpunt ligt 5 km van ons appartement bij een grote parkeerplaats. We zijn beslist niet de enige, het parkeerterrein is bijna vol. De eerste kilometer lopen we door het regenwoud en dan komen we bij de Waiho River, verder moeten we door de rivierbedding lopen. Deze rivierbedding is gelukkig erg breed en wijd en het grootste deel ligt droog, bovendien is er een goed begaanbaar pad aangegeven met paaltjes. Alleen bij hoog water is dit pad gesloten maar vandaag mogen we gewoon verder. Deze Waiho River wordt gevoed door smeltwater van de Franz Jozef Glacier en de tientallen watervallen uit de omliggende bergen. Na anderhalve kilometer stroomopwaarts gelopen te hebben komen we bij het eindpunt, hier mogen we beslist niet verder wegens gevaar van vallend ijs en rotsblokken. 

Franz Josef Glacier

We zien de gletsjer voor ons liggen wat een erg imposant gezicht is. Hoog boven ons vliegen de helikopters af en aan om mensen bovenop de gletsjer af te zetten, die daar een rondje lopen en weer terug worden gebracht naar de heli-port, het heli-vliegen geeft echt een hinderlijk lawaai en verstoord onze wandeling behoorlijk. We hebben nog steeds moeite om de juiste kleding uit te kiezen ’s morgens, toen we opstonden was het koud. We begonnen onze wandeling dan ook met een lange broek, trui en zelfs een jas, maar inmiddels is de zon gaan schijnen en zijn de jassen en truien al uit en is het zelfs te warm voor een lange broek. Terug bij de auto gaan we even naar onze studio voor een kleine lunch en dan weer terug naar dezelfde parkeerplaats want vanaf daar zijn nog veel meer wandelingen aangegeven. We besluiten de Douglas Walk te lopen, een wandeling van anderhalf uur heen en terug naar de Douglas Bridge. 

Peter's Pool

We komen langs Peter’s Pool, een klein meertje waar de gletsjer in weerspiegeld wordt, tot zo ver was het een makkelijke wandeling over redelijk vlak terrein. Als we verder lopen moeten we behoorlijk klimmen om vervolgens een zeer steile weg naar beneden te lopen. Het is een prachtige tocht door het regenwoud met de vele varens en grote yucca’s en bemoste bomen. Af en toe tussen het geluid van de heli’s door horen we de vogels fluiten. 

Douglas Bridge

Beneden komen we bij de Douglas Bridge, een lange hangbrug over de Waiho River. Voor de terugweg kiezen we niet dezelfde weg terug omdat we niet die hele klim weer naar boven willen maken maar volgen we het bospad langs de rivier en komen zo een paar kilometer verderop weer op de rijweg en de parkeerplaats uit. Tijd om weer even naar huis te gaan voor een drankje en ons op te maken voor de volgende excursie.

100 m bij ons vandaan is het Westcoast Wildlife Centre, hier worden Rowi Kiwi’s opgevangen. Deze kiwi soort is de zeldzaamste van de vijf verschillende soorten, van de Rowi Kiwi leven er nog maar 375 in heel New Zealand terwijl er zo’n 60.000 andere kiwi’s zijn. Wij gaan een kijkje nemen in het Wildlife Centre, wij willen wel eens een echte kiwi zien. Momenteel zitten er 3 Rowi Kiwi’s in de opvang. We bekijken eerst een korte introductie film en gaan dan de verblijven van de kiwi’s binnen. In het verblijf is een natuurlijke leefomgeving nagebootst en het is er dan ook zo donker dat onze ogen eerst een paar minuten moeten wennen voor we de eerste kiwi ontdekken. 

Rowi kiwi

Ze scharrelen rond om eten te zoeken en wroeten daarbij met hun lange snavel in dikke boomtakken en in de grond. Fotograferen mag hier niet want er mag beslist geen licht gemaakt worden. Als we genoeg hebben gezien van de kiwi’s komen we in de volgende zaal waar uitleg gegeven wordt over de gletsjers en waar stukken gletsjer zijn nagebouwd zodat we de indruk krijgen onder het ijs door te lopen. Overal kraakt het en horen we de druppels van het ijs vallen een heel aparte gewaarwording.

Moe maar voldaan na drie excursies op één dag gaan we terug naar onze studio om een avondmaaltijd in elkaar te flansen. Een broodje hamburger lukt nog net in deze primitieve keuken en die smaakt dan ook overheerlijk. Daarna nog een poosje chillen op de computer met een spelletje en een glaasje wijn, vakantie blijft de moeite waard op deze wijze!