Kowloon - Hongkong

Zaterdag 8 februari
We worden pas om tien uur wakker, waren we de afgelopen dagen toch wel heel moe geworden. Ontbijten doen we met de gisteravond gekochte croissants en donuts, lekker relaxed met een kopje thee op de kamer. Pas om half twaalf gaan we op pad. De lucht ziet er wat somber uit maar optimistisch als we zijn stappen we zonder jas naar buiten om gelijk rechtsomkeert te maken, het (mot) regent,  dus toch maar een jas ophalen.
We gaan vandaag naar Kowloon, het vaste land van Hongkong, op zoek naar de Ten Thousend Buddha’s Monastry. Dit tempelcomplex is gesticht door een monnik genaamd Yuet Kai, die daar ook opgebaard ligt en te zien is in een glazen kist. Het is ongeveer acht hectare groot en bestaat uit twee levels waar ruim 13.800 Buddha's te bezichtigen zijn. Het ligt op een heuvel en is bereikbaar via een trap van meer dan 430 treden.
wachten op de metro
Een ritje met de metro van een half uur en drie keer overstappen later staan we op het station in de buurt van de tempel waar we heen willen. Het metro netwerk is hier fantastisch, nergens langer wachten dan drie minuten en alles staat goed aangegeven, we zijn dus vlot op onze bestemming aangekomen. Daar kunnen ze in Europa nog een puntje aan zuigen. Deze metro rijdt zonder bestuurder volledig centraal en elektronisch geregeld en de spoorbaan is afgeschermd van het perron met glazen schuifdeuren die gelijk open en dicht gaan met de deuren van de metro. Maar terug naar de halte Sha Tin, daar wordt het moeilijker, nergens een bordje te vinden naar de Ten Thousend Buddha’s Monastry. We kiezen op goed geluk één van de uitgangen uit het metro station en staan dan bij een taxistandplaats. Nog nergens een aanwijzing te vinden, ook de taxichauffeur weet niet waar het is en roept hulptroepen in. Dankzij de hulp van een paar voorbijgaande tieners worden we ongeveer in de goede richting gestuurd maar als we even later weer hulpeloos om ons heen staan te kijken worden we aangesproken door een ambtenaar op weg naar zijn werk en die brengt ons naar het begin van de trappen naar de tempel, die vlak achter zijn Ministerie liggen. 
Ten Thousend Buddha's Monastery
Hij kent de weg naar boven want tijdens zijn lunchpauzes loopt hij de trappen even op en neer met een paar collega’s bij wijze van conditietraining. Fluitje van een cent, dachten we toen nog! 
De trap naar boven wordt aan beide kanten geflankeerd door vele Buddha’s die kijken hoe wij na diverse pauzes hijgend boven komen. We dwalen door de diverse tempels en over enkele pleinen die allemaal vol staan met Buddha’s. Overal liggen offers zoals fruit, pinda’s en snoepjes en overal branden wierookstokjes. 
Even ontstaat er consternatie op het plein als een groepje aapjes het offerfruit wil stelen, maar met veel kabaal jacht één van de monniken de beestjes weg. We willen  na onze inspanningen thee drinken in het enige restaurant wat er boven op de berg is. Dat kan alleen als we ook wat eten, die monniken  snappen hoe je geld kunt verdienen ter meerdere glorie van hun Goden. We bestellen maar wat lukraak van de kaart, we kunnen na twee dagen nog steeds geen chinees lezen, wat uiteindelijk geen succes werd. Soep met rare bestanddelen en een bord ongeregeld met zwarte, rode en groene stukken wat met onze stokjes alle kanten opvloog, behalve richting onze mond. Het blijkt dus een vegetarisch “restaurant” waarvan het eten ons niet echt kon bekoren. Na een paar hapjes, een kommetje soep en een grote pot thee, gaan we weer naar beneden, alle 431 treden terug. Niet dat we ze geteld hebben, net als de 13.800 Bhudda’s, die hebben we voorlopig dus genoeg gezien. 
Hierna gaan we met de metro naar Nathan Road, het kloppend (zaken en winkel) hart van Kowloon, daar moet je geweest zijn, roepen alle reisgidsen. Inderdaad wat een winkels, wat een drukte, je kon over de hoofden lopen, we hebben in ons leven nog nooit zoveel Chinezen bij elkaar gezien. Het grappige is dat al die Chinezen heel opvallend kijken naar Westerse types en wij voelen ons dus de hele dag bekeken. Na een uurtje lopen willen we wel eens wat drinken, maar een café of theehuis is niet te vinden. Na lang zoeken vinden we een koffiecorner en kunnen onze voeten weer even rust krijgen.
Na de pauze lopen we door naar de waterkant van Kowloon en komen op de Avenue of Stars, de Hongkongse variant van Hollywood’s Walk of Fame. 
Bruce Lee
Het is hier gezellig druk en we bekijken de exotische namen van de diverse sterren maar kennen niemand, er is maar één standbeeld dat we wel herkennen : Bruce Lee. Vanaf de boulevard hebben we een schitterend uitzicht op de kustlijn van HongKong Island met al zijn wolkenkrabbers en neonreclames. Na alle filmsterren gezien te hebben lopen we het centrum van Kowloon weer in op zoek naar een restaurant. Ook dat is weer een avontuur op zich want we zien door de bomen het bos niet meer en kunnen aan de Chinese karakters niet zien wat een restaurant of massagesaloon is en voor je het weet krijg je met een knorrende maag een “happy end”. We laten ons niet ontmoedigen en vinden dan ook een wijkje met ontelbaar veel eettentjes, pal achter de winkelstraten. Een echt Chinees restaurant kunnen we niet vinden en we kiezen dan maar voor een Thai’s restaurant. De menu kaart is niet echt Thai’s, het is echt van alles wat, met ondermeer Amerikaanse T-bone steaks en Ribeyes, maar ook de Biftecki smaakt best aardig. Naar de staat van hygiëne hebben we maar niet te veel gekeken, althans niet voor het eten. Hygiëne is soms echt ver te zoeken. 
Om acht uur zijn we weer terug op de Avenue of Stars om naar de Symphony of Lights te kijken. Elke avond is er een indrukwekkende lichtshow vanaf 18 wolkenkrabbers aan de overkant van het water. Het ziet er inderdaad mooi uit, helaas is het nogal bewolkt en hangen de wolken erg laag zodat we niet alles kunnen zien, maar spectaculair is het zeker.
Vermoeid maar voldaan zoeken we ons hotel weer op om na te genieten met een koel biertje en een lekker glaasje wijn. Zere voeten en behoorlijk verkouden, soms is vakantie een beetje afzien, toch?

2 opmerkingen:

  1. volgende keer toch een eerst leren menukaarten lezen!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Beetje lastig, wij zijn het Chinees nog niet machtig :-)

    BeantwoordenVerwijderen