Broad Bay

Zondag 16 februari

Tijdens het ontbijt komt Vic, onze huisbaas even binnenvallen om te vragen of de stroomproblemen van gisteravond opgelost zijn, hij was gisteravond naar de bioscoop en wij hadden het probleem op zijn voicemail ingesproken, hetgeen hij pas vanochtend heeft afgeluisterd. Het is maar goed dat wij zelf zo technisch zijn anders hadden we gisteravond zonder eten naar bed gemoeten en niet kunnen douchen.

Begin van de middag gaan we weer op pad, we rijden naar het uiterste oostelijke puntje van het schiereiland, de Otago Peninsula, tot dichtbij de vuurtoren. Hier is het wetenschappelijk Royal Albatros Centre gevestigd.

Het is hier mogelijk om samen met een gids de Royal Albatrossen te spotten op hun nest of naar het verborgen kanon in de rots te gaan. Dit kanon is gebouwd ter bescherming tegen een Russische invasie en ligt verborgen in de rotsgrond, als er gevaar dreigt wordt het omhoog gelift, afgevuurd en dan weer naar beneden gehaald om te herladen. Kanonnen hebben wij in Europa en Noord Amerika al genoeg gezien en de albatrossen vliegen gewoon hoog in de lucht om de vuurtoren heen, dus wij slaan de “guided tour” even over. We drinken nog koffie en nemen de kustweg terug als we opeens een zeerob in het water zien liggen vlak langs de kant van de weg, hij ligt even lekker te doezelen en steekt af en toe zijn neus boven water. We rijden verder in westelijke richting langs de kustweg en gaan halverwege het schiereiland omhoog naar de Highcliff Road. Via deze mooie route rijden we weer terug naar het oosten, zo blijf je lekker zigzaggen, er zijn nou eenmaal niet zoveel wegen hier.

Sandfly Bay

Uiteindelijk vinden we nog een onverharde zijweg naar de Seal Point. Wij maar denken dat we hier alleen zijn en een leuke eenzame weg hebben gevonden, maar aan het einde van deze doodlopende weg is de parkeerplaats bijna vol, we kunnen nog net één plekje vinden. Vanaf hier is er een wandelpad richting de Sandfly Bay, omdat wij niet zo van sandfly’s houden bekijken we de baai van bovenaf. Er staat inmiddels zo’n harde wind dat we ons stevig vast moeten houden om niet van de rosten af te waaien, zelfs beneden wordt het water van de koppen van de golven afgeblazen terug de zee in. Helaas zien we geen seals op Seal Point, maar een mooi uitzicht is het wel.

Verder dan maar weer op de Highcliff road naar het oosten om vervolgens weer een binnenweg zuidwaarts te nemen naar één van de weinige publieke stranden die er zijn en waar heel vaak seals op het strand en in de duinen liggen. Hier worden ook regelmatig de zeldzame geeloog pinguïns gespot, meestal zo rond 17:00 uur komen zij uit zee het strand op. Klokslag 17:00 uur staan wij op het strand maar geen zeerob en ook geen pinguïns te zien. Als we na een uurtje flink zijn uitgewaaid en nog steeds geen wildlife hebben gezien rijden we terug naar ons huisje, tijd voor de warme hap. Vanavond eten we schaap, het nationale product van New Zealand. Niet zelf geslacht, maar gewoon uit het vleesvak van de supermarkt!