Greymouth

Donderdag 27 februari

Bach of the Beach

Vandaag dus eens helemaal niets. We zijn gisteravond, of liever gezegd vannacht laat naar bed gegaan en hebben geen wekker gezet waardoor we dus pas om 10 uur wakker worden. 
Toen we aan het ontbijt zaten kwam er een meeuw op de balustrade van terras zitten met een wel zeer indringende blik op onze tafel gericht. Het moet een “huis”meeuw zijn, want toen wij niet reageerde ging hij op het raamkozijn heen en weer lopen. Toen hij brood had gegeten, is hij direct weggevlogen. 

Het is heerlijk weer, we zetten de gemakkelijke stoelen buiten en gaan op het terras zitten met een kop koffie en een boek. Het geluid van de golven wordt alleen overstemt door wat inlandse krekelachtige insecten. Wel even insmeren tegen de sandfly’s alhoewel er op dit tijdstip nog niet zoveel zijn. De rest van de middag brengen we door afwisselend buiten in de zon of binnen met een boek of een spelletje. Zo komen de knieën echt helemaal tot rust. 
We overwegen nog even om van de rotsen naar beneden te klimmen maar zien daar vanwege de gladheid vanaf, we maken nog wel de nodige foto’s. Het is opvallend dat, hoe ver we ook kunnen kijken, de hele dag geen mensen op het strand hebben gezien. Oké toch nog maar een uitstapje. Na het eten gaan we naar Punakaiki, 20 km noordwaarts. 

Pancake Rocks

Hier is een wel heel aparte rotsformatie te zien langs de kust de zogenoemde Pancake Rocks. Deze zijn het best met hoog water te bekijken omdat er een aantal Blowhole’s zijn waar het water met vloed hoog uit opspuit. Er is een mooi wandelpad aangelegd langs de Pancake Rocks en de Blowhole’s maar de zon gaat al bijna onder als we er aankomen en het duurt nog zeker een uur voor het echt hoog water is. 

Blowhole

We kunnen de Pancake Rocks nog goed zien maar het opspuitende water zal niet gaan. Op de terugweg naar de auto worden we opgeschrikt door een possum, eigenlijk schrikt hij meer van ons dan wij van hem want hij schiet gelijk de struiken in. We hebben al heel wat dode possums gezien, dit is de eerste keer dat we een levende zien. De possum is hier een ware plaag, van oorsprong een uitheems dier vormt hij nu een grote bedreiging voor de kiwi’s, volgens de New Zealanders is de enige goede possum een dode possum, dus eigenlijk hebben we alleen maar goede possums gezien. In de schemering vinden we nog net ons huisje terug en de rest van de avond brengen we door zoals we de hele dag hebben gedaan, met een spelletje en een boek. Morgen gaan we een crossover maken, van de west- naar de oostkust, een stevige rit dwars door het hooggebergte via het Arthurs Pass National Park. Maar eerst een nachtje bijkomen van een dagje niets doen!