Lantau Island - Hong Kong

Zondag 9 februari

We zijn laat naar bed gegaan maar kunnen toch niet slapen, om twee uur zijn we allebei nog klaar wakker en als we eindelijk in slaap zijn gevallen is het weer lastig om op tijd wakker te worden. Toch last van een jetlag?

Vandaag staat de de Tian Tan Buddha (of Big Buddha) op het programma. Dit is de grootste zittende Buddha ter wereld en is door zijn 34 meter hoogte vanaf een paar kilometer afstand te spotten. De Tian Tan Buddha is één van de vijf grote Buddha’s in China. De Tian Tan Buddha staat midden op Lantau Island bij Ngong Ping Village, om daar te komen moeten we eerst een half uur met de metro naar Lantau Island en dan een uur met de bus. We kunnen ook vanaf het metrostation op Lantau Island met de Ngong Ping 360 kabelbaan naar Ngong Ping Village.  Deze moderne kabelbaan heeft een totale lengte van 5,7 kilometer en loopt tussen Tung Chung Town Centre en Ngong Ping (op Lantau Island). De trip neemt je mee over het water, door de natuur en langs de verschillende toeristische attracties als Disneyland Hongkong, wat goed te merken was in de metro, afgeladen met jonge gezinnen. Verder zie je de Tian Tan Buddha, het Chek Lap Kok vliegveld, de havens en de skyline van Hongkong nog eens vanuit een heel andere hoek. Echt een bijzondere ervaring zegt men. 

We kiezen voor deze optie, we willen dat fantastische uitzicht wel eens bewonderen. Aangekomen op Lantau Island echter is het weer al een stuk grauwer en slechter, er valt een vette motregen maar we laten onze dag niet bederven en kopen toch een ticket voor de kabelbaan. Het is druk en we staan meer dan een half uur in de rij voor we kunnen instappen, maar ook dat hoort erbij. Het eerste deel van de reis gaat nog redelijk horizontaal en we hebben een leuk uitzicht op het vliegveld van HongKong al valt het niet mee om door de beslagen en natte ramen naar buiten te kijken. Maar als we plotseling gaan stijgen, zitten we al heel snel in een dicht wolkendek  en zien we niets meer. Om ons heen hangt een ondoordringbare mist, weg adembenemend uitzicht en gelijk 10 graden koeler. 

Na een half uur komen we in Ngong Ping Village aan, we hebben niet meer dan 10 meter zicht. Het voordeel is dat we plots de vele Chinese toeristen bij dit zicht ook niet meer kunnen zien en het soms lijkt of we er helemaal alleen zijn.  Als we de bordjes zoeken en volgen komen we in de buurt van de Big Buddha, die we eigenlijk al van verre hadden moeten zien. Bij de heuvel waar deze Big Buddha opstaat moeten we een trap op, door de mist kunnen we niet zien hoe hoog die trap is en dat is misschien maar goed ook want het blijkt nog 250 treden omhoog te zijn. 

Tian Tan Buddha

Boven aangekomen is de Big Buddha nog steeds een vage schaduw in de mist en maken we maar een foto van een foto van de Buddha voor thuis.

Enigszins gedesillusioneerd lopen we een rondje om deze Buddha, kijken even in zijn binnenste, waar een heus restaurant was gevestigd om daarna weer  met de kabelbaan terug naar beneden te reizen, waar het weer inmiddels nog slechter is geworden. Nu kunnen we  zelfs het vliegveld nauwelijks nog zien vanuit onze gondel. 

Alex

De terugreis naar beneden verloopt ondanks dat nog heel gezellig dankzij de tweejarige Chinese Alex die het allemaal reuze spannend vindt en toch ook een beetje eng, die blanke mensen tegenover hem zitten.

Terug naar het hotel dan maar, onderweg stappen we nog even uit in Wan Chai. Dit is een wijk in Hongkong die lang bekend stond als de rosse buurt, maar vandaag de dag is het een levendige wijk met vele winkels, boetiekjes, uitgaanstenten en kunstgalerijen. ’s Avonds zijn de gezellige restaurants en talrijke bars, dancings, karaoke- en nachtclubs the places to be. Het is hier gezellig druk, maar de regen en de kou bederven de pret een beetje en we gaan terug naar het hotel om onze alweer vermoeide voeten even rust te gunnen en een dikkere trui aan te trekken. Na de noodzakelijke rustperiode gaan we op zoek naar één van de ontelbare Chinees restaurants met Hongkong gerechten. Gelukkig spreekt de eigenaresse redelijk Engels en laten  wij ons adviseren. Het wordt een soort tapas met veel kleine gerechtjes die we allemaal moeten proeven, we beperken ons tot ons bekende vleessoorten om te voorkomen dat we aan de schildpad, rat of vieze slijmerige zeedieren moeten peuzelen. Het één is lekkerder dan het andere gerecht maar in zijn geheel smaakt het eigenlijk best lekker. Daarbij krijgen we warm water te drinken, wat we op haar aanraden afwisselen met Chinees en Japans bier. Valt zeker niet tegen, prima nagemaakt! 

Temple Street Night Market

Na het eten gaan we naar de Tempel Street Nightmarket, typisch gekopieerd van de Albert Cuijp in Amsterdam, alle winkels in deze straat verkopen hun waar in kraampjes voor hun eigen deur. Zelfs het assortiment is een beetje hetzelfde, hoewel in Amsterdam verkopen ze natuurlijk ook veel “made in Hongkong” dus wie aapt wie na? Heb je een vraag of wil je meer zien dan sta je gelijk in hun winkel en dan is het lastig om daar weer uit te komen. Het is flink afdingen, maar we hebben het idee dat we niet te veel betalen, hoewel?  Om 23.00 uur  pakken we maar weer de metro en zoeken de rust van de kamer op. Morgen wordt het hier 9 graden met veel regen, het gaat nu echt op Nederland lijken, dus we gaan morgenavond verkassen, op naar het zomerse New Zealand, een land met rust, ruimte en ………………. veel minder Chinezen!