HongKong

Vrijdag 7 februari

Als we ’s morgens om zeven uur in HongKong landen is ons lichaam nog blijven steken op 00:00 uur. Met een kop koffie proberen we nog even wakker te blijven en kopen een Airport Espress Travel pass waarmee we de komende drie dagen kunnen reizen. Met de trein zijn we in een half uur HongKong Center, dan nog tien minuten met een taxi en dan staan we in het hotel. 

Uitzicht uit hotelkamer

Het reisbureau heeft het hotel op de hoogte gesteld van onze vroege komst en ons er van verzekerd dat er altijd kamers over zijn zodat we gelijk naar bed kunnen, behalve vandaag dan. Het hotel zit vol en onze kamer is nog niet schoon, we moeten vanmiddag maar terugkomen, in die tussentijd kunnen we gaan winkelen enzo. De omgeving van het hotel is vergeven van de wolkenkrabbers, daartussen voelen wij ons heel nietig. Je kunt wel zien dat HongKong vroeger een Britse Kolonie is geweest, er rijden nog steeds veel dubbeldekker bussen en zelfs dubbeldekker trams, bovendien rijdt het verkeer hier links. 

Na een paar uur wandelen en koffiedrinken mogen we om elf uur eindelijk naar onze kamer. Uitgeput vallen we op bed om er net zo hard weer af te stuiteren, zo’n hard bed heb ik van mijn leven nog niet op gelegen, het lijkt wel een houten matras. Kennelijk zijn wij niet de enigen die hier over klagen, als we er ’s middags wat van zeggen worden er gelijk twee matrassen gebracht en boven op de oude gelegd in de hoop dat het dan wat zachter zal liggen, nou we zullen het vannacht gaan testen.

Om vier uur storten we ons in de massa van winkelend HongKong. Het metro station is tegenover het hotel en we hoeven maar één halte naar Causeway Bay, het walhalla voor het winkelend publiek. Voor we de uitgang hebben gevonden van het metrostation hebben we al meer dan een  kilometer gelopen en hebben al we al vele winkels gezien, maar de meeste zo duur en luxe dat wij er liever niet naar binnen gaan. 

Eenmaal buiten gekomen kijken we onze  ogen uit, hierbij is de drukte en neonreclame van Amerika nog niets. Overal zien we wriemelende massa’s mensen en huizenhoge neonreclames. We zijn op zoek naar een tablet maar vinden niet één computer winkel, zitten we zeker toch in de verkeerde wijk. We wagen ons nog niet aan een Chinese maaltijd maar gaan naar een Amerikaans Steakhouse, we moeten tenslotte nog even wennen. We wandelen bovengronds terug naar het hotel dat blijkt een stuk korter dan de wirwar van trappen en gangen ondergronds naar de metro.

Vermoeid nemen we op de kamer nog een biertje en een glaasje wijn en maken we een planning voor morgen, vanavond gaan we vroeg naar bed.