Woensdag 19 maart
Raewyn is al vroeg naar haar werk vertrokken dus heeft
Graeme alle aandacht voor ons. Hij blijft maar om ons heen drentelen en goede
raad geven over hoe we moeten rijden en waar we moeten stoppen om te lunchen en
welke wandelingen we moeten maken. We laten het grotendeels langs ons heen
glijden en zeggen af en toe “yes, we will do” en “thank you” zo kunnen we
rustig verder eten. Vandaag zijn dat bagels die Raewyn voor haar werk heeft
gebakken met zelf gemaakte groene tomaten jam of perzik chutney, Yummie. Als we
alles hebben ingepakt nemen we afscheid van Graeme en zijn Siamese kat en gaan
op weg naar Whitianga.
|
Katikati |
We maken een kleine omweg langs de Starbucks, want
zonder koffie kunnen wij de dag niet beginnen en de koffie van Graeme hebben we
zeer slechte herinneringen aan. Bij de Starbucks kunnen we gelijk de blog
bijwerken en de krant downloaden, we hebben geen geen mail vandaag. Na twee uur
rijden is het tijd voor een tussenstop, we zijn dan in Katikati aangekomen.
Katikati noemt zichzelf “The Mural Town” vanwege de muurschilderingen in dit
plaatsje. In 1990 is de Katikati Open-Air Art Inc. opgericht om tijdens een
economische malaise van de stad wat meer toeristen aan te trekken. Dat deden ze
door de geschiedenis van de stad uit te beelden in vele muurschilderingen door
de stad heen.
|
Katikati |
Deze muurschilderingen veelal op de zijkanten van winkels en
bedrijven, zijn er nog steeds en worden telkens gerestaureerd. We lopen het
dorpje rond en bekijken diverse schilderingen en gaan daarna een kop koffie
drinken voor we onze weg vervolgen. Om vier uur komen we in Cooks Beach aan,
daar staat in de tuin van een groot woonhuis een kleine cottage genaamd de
Mouse House. Dit is beslist geen klein huisje maar een zeer ruime cottage met
twee verdiepingen en twee badkamers. We kunnen hier gelukkig weer zelf koken,
we mogen zelfs de barbecue gebruiken achter in de tuin. Nadat we hebben
uitgepakt en zijn geacclimatiseerd gaan we boodschappen doen voor het
avondeten. Cooks Beach is een heel klein dorpje halverwege de Peninsula (schiereiland)
Coromandel aan de oostkust,
3
km van Whitianga. Alleen zit er tussen Cooks Beach en
Whitianga wel een diepe inham van de zee waardoor het met de auto 40 min.
rijden is naar de dichtstbijzijnde supermarkt.
|
Ferry Landing |
Een andere manier is met de
Ferry oversteken, een tochtje van 2 min. en dan in Whitianga
1,5 km lopen naar de
supermarkt. We krijgen van onze hostess Pixie een boodschappentas op wieltjes mee
voor het bier en de wijn, plus een koeltas met koelblokken voor het vlees e.d.
We rijden
3 km.
naar het haventje van Cooks Beach en stappen daar in een klein bootje die ons
overvaart naar Whitianga. Aan de overkant zien we nog net dat de vangst van een
kleine vissersbootje wordt binnengehaald.
|
Merlijn |
Daar ligt zo’n grote vis op dat die uit
de boot getakeld moet worden, hij past ook niet helemaal in de bak van de pickup-truck,
hij is minstens
3 meter
lang. Later vinden we op internet dat dit een Merlijn moet zijn. Na de gedane
boodschappen genieten we van een ijsje op het grasveld naast de supermarket,
het is hier tenslotte
27°C
en dan gaat een ijsje er best in. Als we terug komen in de haven bij de Ferry
is de schipper net weg om thuis te eten, we moeten nog drie kwartier wachten
voor we kunnen oversteken. Aan de overkant zien we onze auto staan, we zouden
best kunnen zwemmen maar waar laten we dan onze boodschappen? Hongerig en
inmiddels behoorlijk afgekoeld kunnen we om half acht eindelijk naar de
overkant en naar de Mouse House terug. Omdat we maar één elektrisch kookplaatje
hebben en een elektrische bakpan wordt het weer behoorlijk improviseren om een
goede maaltijd op tafel te krijgen. Toch lukt het weer al is het inmiddels wel
21:00 uur als we aan tafel gaan. Het heeft een hoop moeite gekost maar we zijn
blij dat we dit keer weer zelf ons maaltje kunnen bereiden. Een karbonaadje met
sperzieboontjes, wat zijn we toch echt Hollands gewoon gebleven!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten