Kaikoura

Zaterdag 1 maart

Oceanview studio Surfwatch 

Het weer ziet er vandaag veel vrolijker uit, het zonnetje schijnt. Vandaag gaan we zwemmen met de dolfijnen, tenminste dat hopen we. Hier voor de kust zijn het hele jaar door tussen de 100 en 1000 Dusky Dolfijnen te zien, dit is de kleinste soort ter wereld. Er worden dagelijks 2 à 3 tochten georganiseerd met een kleine gemotoriseerde catamaran om die scholen te spotten en wie dat wil kan vooraf aangeven ook te willen zwemmen tussen de dolfijnen in open zee. Je krijgt van te voren een wetsuit en snorkelset aangemeten, uiteraard tegen meerprijs, maar dat is natuurlijk wel een heel bijzondere ervaring. Voor ons is door het reisbureau al zo’n zwemtour besproken, nu maar hopen dat de zee vandaag rustiger is dan gisteren want toen is de laatste vaartocht afgelast wegens te ruwe zee. Het is vannacht zo koud geweest dat het in de bergen achter ons huisje heeft gesneeuwd, waren de toppen gisteren allemaal grauwgrijs, nu zijn de meesten bedekt met een verse laag sneeuw. Vol enthousiasme vertelde de eigenaresse van de studio’s dat het zo vroeg in het jaar nog niet zo koud is geweest, wij hebben meer zoiets van dat hebben wij weer! De zee lijkt in onze ogen vrij rustig maar er staat nog wel een stevige wind. We gaan al vroeg naar Kaikoura, een kwartiertje rijden hiervandaan om eerst het stadje te verkennen. We vragen alvast bij het Dolphin Encounter of onze tour doorgaat maar daar is nog niets van te zeggen, de eerste twee tours zijn afgelast maar pas 10 minuten voor vertrek wordt bekeken of onze tour wel doorgaat.

We slenteren wat door de hoofdstraat, bekijken de diverse winkels en drinken een kop koffie op een zonovergoten terras. Om 12:00 uur gaan we richting Dolphin Encounter maar als we binnen komen zien we direct op het scherm dat ook onze tour is gecancelled wegens te ruwe zee, dat is beslist een domper. Morgen zijn de drie tours volgeboekt maar we worden wel op de wachtlijst geplaatst voor het geval er nog mensen afzeggen. 

Kaikoura northbay

Als alternatief en op aanraden van onze studio eigenaresse, die als personal hostess overloopt van goede tips, rijden we naar het einde van het schiereilandje waar Kaikoura op ligt om daar de Kaikoura Peninsula Walkway te lopen. Hier zijn bijna altijd op de rotsen langs de kust zeeleeuwen te zien. Het is laag water en we kunnen een heel eind over de nu droogliggende rotsige zeebodem lopen. De walkway zelf gaat bovenlangs de steile rotskust. 

Kaikoura Peninsula Walkway

Wij lopen de aangegeven route naar boven, dat valt vies tegen een pad van 200 meter met een stijging van 80 meter. Maar dan heb je ook wel een prachtig uitzicht over de oceaan. De rest van de wandeling is tamelijk vlak maar de wind is flink aangewakkerd en hoog boven de grond waaien we bijna uit onze kleren. We zien de zeeleeuwen inderdaad liggen op de rotsen ver beneden ons, waarbij we ook een pad langs het water zien, de mensen die daar lopen hebben het beter bekeken dan wij mits ze wel voor de vloed terug zijn anders krijgen ze natte voeten. 

Totaal verwaaid en redelijk verkleumd keren we na anderhalf uur om en gaan terug naar de auto, eerst een stukje rijden met de verwarming aan voor we de volgende lookout opzoeken. De volgende tip van onze hostess is om de naar de watertoren te rijden midden op het eiland op een hoge heuvel, vandaar hebben we een mooi uitzicht over de beide kanten van het schiereiland en de bergen in de verte. Je raadt het al perfect uitzicht maar we moesten ons aan de reling vasthouden anders waren we spontaan en ongewild aan skydiving blootgesteld. Dan rijden we naar de zuidelijke baai van de Kaikoura Peninsula Walkway om ook aan die kant een stukje te wandelen. Aan het einde van de eerste baai gaat het pad weer bijzonder steil omhoog en aan de smeekbeden van onze knieën gehoorgevend blijven we toch maar beneden. Langs het water, op het strand en de rotsen lopen is niet meer mogelijk want het is inmiddels zo hoog water dat het al hoog tegen de rotsen slaat. De wind is nog wat meer aangewakkerd en we zien zover we kunnen kijken, overal witte schuimkoppen op de oceaan. De enige fauna die we hier nog spotten zijn een aantal zoutwater eenden en een groep vogels die slapen op uitstekende rotspunten in het water.

De middag is al bijna om, tijd om wat verse boodschappen te doen en terug te gaan om een maaltje te bereiden. Of toch eerst nog maar een wijntje en een biertje, we hebben toch geen haast. 

Huisdieren

Zitten we rustig naar buiten te kijken komen de “huis”dieren opeens door ons beeld lopen, eerst 2 alpaca’s, genaamd Kona en Kea gevolgd door de geiten Ella en Greta, daar achteraan weer de eigenaresse Lynn om haar bloeiende plantjes te redden van deze veelvraten. Op het terrein wonen ook nog kippen, waarvan we iedere morgen een vers eitje krijgen en de huishond Layla die wilde katten en de konijnen op afstand houdt. Als de rust is weer gekeerd genieten we van de oceanview, maar stilletjes hebben we heimwee naar de dolfijntjes!