Op weg naar Ohakune

Dinsdag 11 maart

Het weer is wat somber, de zon laat zich nog niet zien maar we ontbijten toch maar op het balkon, dat is gezelliger dan op bed. De koffers zijn al weer terug gereorganiseerd voor het “leven uit de koffer”, de plastic box is weer in gebruik genomen als mobiel keukenkastje dus we kunnen de auto laten komen via de valet parking en vertrekken richting Ohakune. Nog even snel een souvenirtje kopen bij de Te Papa Store en dan op weg, de grote stad Wellington uit. Het eerste gedeelte gaat over de Highway 1 langs de kust naar het noorden. We merken gelijk al verschil met het Zuidereiland, het landschap is hier behoorlijk vlak en we rijden langs een lang lint van dorpjes, bovendien is er veel meer verkeer op de weg. Binnen de stadsgrens wordt een highway een gewone tweebaansweg met kruisingen, rotondes en verkeerslichten. Waar het kan mag je 100 km/u rijden maar het houdt behoorlijk op want ieder zichzelf respecterend dorpje bepaald zelf hoe hard er door hun dorpskern gereden mag worden. Op het Zuidereiland waren er altijd bergen in het zicht en kwamen we hele lange  stukken geen mens tegen. Na een korte koffiepauze in het plaatsje Levin zijn we de highway beu en nemen een meer provinciale weg. We maken een kleine omweg en gaan daarna verder over de Highway 4 richting Wanganui, vandaar rijden we weer noordwaarts richting het Tongariro National Park. Het landschap waar we nu doorheen rijden is erg heuvelachtig, kale en woeste bergen om ons heen, dit is de Middle Earth zoals menigeen dit landschap kent uit de film Lord of the Ring.

Mount Ruapehu

 Heel in de verte zien we de besneeuwde toppen van Mount Ruapehu, de hoogste berg in New Zealand. Onze bestemming voor vandaag is The River Lodge in Ohakune, een kleine lodge met uitzicht op de Mount Ruapehu, waar we twee nachten zullen verblijven. Achter Mount Ruapehu liggen nog twee bergen, de Mount Ngauruhoe (beter bekend als Mount Doom) en daarachter de Mount Tongariro. De laatste twee kunnen we niet zien omdat de Mount Ruapehu vanuit onze positie gewoon in de weg staat.

The River Lodge

De zon is inmiddels volop gaan schijnen zodat we op het terras voor de lodge kunnen uitrusten van de reis voor we het dorpje zelf gaan verkennen. Ohakune is een heel klein en erg toeristisch dorp, het is de toegang tot het Tongariro National Park. Zomers verwelkomt het de wandelaars en ’s winters de skiërs, de skipiste op de Mount Ruapehu is volgens onze hostess de langste skipiste van New Zealand. In deze lodge hebben we geen mogelijkheden om te koken en uit eten hebben we al drie dagen gedaan, daar hebben we even geen zin meer in. We halen bij de supermarkt een stokbrood en een zak soep, dat moet voor vandaag maar genoeg zijn. De tegenstelling met de drukke stad is groot, keken we vanmorgen uit over drukke straten en groot parkeerterrein en de haven, nu staat er vanuit de weilanden slechts één koe naar binnen te staren. Ondanks de gluurder laten we de gordijnen toch maar open.